നിയമപരമായ മുന്നറിയിപ്പ്: ഇവിടെ എഴുതിരിക്കുന്ന ലേഖനങ്ങൾ എന്റെ വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആണ്. ഈ ലേഖനങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും തരത്തിൽ ഏതെങ്കിലും വ്യക്തികൾക്ക് ഹാനികരം ആണ് എന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ അത് തികച്ചും സാങ്കല്പികം മാത്രം ആണ്.

360 പേര്‌ വരാത്തതിനാൽ 3600 സെക്കന്റ് ചില്ലാവരുടെ ക്ഷമ പരീക്ഷിക്കുന്നത് ഒരു ഈഗോയിസ്റ്റു ചിന്താ രീതി അല്ലെ എന്ന സമ്ഷ്യം ഉന്നയിചിട്ടു ഞാന്‍ ഈ കഥ തുട്ങ്ങുന്നു!

Every person in their life would have atleast felt the kind of experience, atleast once in their life. But, the question is it right? Should a section of the community suffer because of the ഈഗോയിസ്റ്റു ചിന്താരീതി of a single known individual. They say that, some people behave in a certain way because the behaviour experienced by them in a certain irrelevant context is exactly the same as how they are behaving currently.

But, why am I writing this post? Am I becoming an aarogant toerag? Or, am I becoming similar to the worthless people described above? If I say NO, Then I would be no less different than the person about whom I am writing this post.

ആത്മ പ്രശംസ ആത്മഹത്യയെക്കാൾ ചീപ്പ് ആണെങ്കിലും ചില സത്യങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ല! അത് എന്നോടൊപ്പം മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേറും!!

LEGAL DISCLAIMER: This blog post is a work of fiction, and any resemblance to any person, living or dead is purely coincidental.